Η Ιλόνα Σαρίδου στο DNA of Arts!!

-          Πες μας μερικά πράγματα για σένα, για να σε γνωρίσουμε…

-          Ονομάζομαι Ιλόνα Σαρίδου. Μένω στη Θεσσαλονίκη και σπουδάζω Ιστορία- Αρχαιολογία. Με το θέατρο ασχολούμαι από τα 15 μου. Ξεκίνησα στην Κύπρο όπου ήμουν σε διάφορα θεατρικά εργαστήρια και παραστάσεις. Είχα ξεκινήσει και δειλά δειλά να κάνω λίγο τηλεόραση. Μετά, ήρθα στη Θεσσαλονίκη και το Chicago…γίναμε, είναι η πρώτη μου επαγγελματική παράσταση εδώ. 

-          Πώς θα περιέγραφες την Έλλη Παξινού, το ρόλο που υποδύεσαι;

-          Λοιπόν, η Έλλη Παξινού στην αρχή με προβλημάτισε, διότι δεν έχουμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Έκανα κάτι πολύ διαφορετικό από εμένα. Αυτό όμως είναι και το ωραίο στο θέατρο. Υποδυόμαστε ρόλους και είμαστε κάτι άλλο πάνω στη σκηνή. Η Έλλη είναι μια κοπέλα που πάει πρώτη φορά σε οντισιόν. Είναι αθώα, αφελής, χαζούλα, μέσα στην τρέλα, πολύ ενθουσιασμένη. Πιστεύει στον εαυτό της και ότι θα πάρει σίγουρα το ρόλο. Ενώ στην αρχή είναι αφελής όπως είπα, στο χορευτικό τη βλέπουμε πιο σέξι, πιο σίγουρη για τον εαυτό της και βγάζει κάτι άλλο. Στην αρχή δυσκολεύτηκα, γιατί δε μπορούσα να τσαλακώσω τόσο πολύ τον δικό μου χαρακτήρα, αλλά τελικά τα κατάφερα και μου άρεσε! Την αγάπησα. 

-          Θυμάσαι τη δική σου πρώτη οντισιόν;

-          Θυμάμαι ότι είχα πάει, μαθήτρια Γυμνασίου, με το σχολείο σε μια παράσταση και με αφορμή αυτή την παράσταση, αποφάσισα να γίνω ηθοποιός. Γίνεται μια οντισιόν στο σχολείο μου για μια παράσταση που θα ανέβαζαν και πηγαίνω. Μου δίνουν ένα κείμενο, το λέω και με απορρίπτουν. Μετά από αυτή την απόρριψη, το έβαλα πείσμα, πήγα σε θεατρικά εργαστήρια, έκανα μαθήματα…

-          Στην Κύπρο όλα αυτά;

-          Ναι. Και πάντα έπαιζα σε παραστάσεις εκτός σχολείου. Έλεγα, δεν με πήρατε τότε, δεν παίζω σε παραστάσεις σας! ( γέλια). Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή.

-          Πες μου για την εμπειρία της πρώτης σου οντισιόν σε σειρές της κυπριακής τηλεόρασης.

-          Είχα πάει με φίλους μου σε μια οντισιόν, μας έδωσαν τα κείμενα, αλλά ήταν στα Κυπριακά. Μπορώ να τα μιλήσω, αλλά δεν είναι η γλώσσα μου. Λέω λοιπόν το κείμενο και μου λένε «Είσαι πάρα πολύ καλή, αλλά έχουμε ένα πρόβλημα.» Λέω τι πρόβλημα; « Δε μιλάς Κυπριακά, δε μπορώ να σε πάρω!» . Δεν το έβαλα κάτω όμως. Δε με πείραξε. Ήταν μια πρώτη επαφή με την  τηλεόραση. 

-          Τι διαφορές έχουν οι συνθήκες δουλειάς στη Κύπρο, σε σχέση με την Ελλάδα;

-          Στην Κύπρο υπάρχουν πιο πολλές ευκαιρίες. Κάνουν πάρα πολλές σειρές και αξιοποιούν πολλούς ηθοποιούς. Πέρα από τους γνωστούς και αγαπημένους στο κοινό, παίρνουν και άλλους νέους από σχολές, ακόμα και ανθρώπους που δεν έχουν τελειώσει κάποια σχολή. Δίνουν ευκαιρίες. Βέβαια η Κύπρος είναι και πολύ πιο μικρή από την Ελλάδα. Εδώ είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Πρέπει να έχεις και τις γνωριμίες σου. Όταν εγώ ήρθα στη Θεσσαλονίκη και δεν είχα επαφή με κάποιον του χώρου, μου ήταν πολύ δύσκολο. Δεν ήξερα πώς να ξεκινήσω, σε ποια σχολή ή ομάδα να πάω…

-          Εδώ πλέον δε γίνονται και σειρές…

-          Ναι βέβαια. Και αυτές που βλέπουμε στην τηλεόραση εδώ στην Ελλάδα, είναι συμπαραγωγές κυπριακές- ελληνικές. Εγώ θυμάμαι που είχα πάει να παίξω αρχικά ως κομπάρσος και μετά σιγά σιγά κάτι παραπάνω και ήταν όλα τα παιδιά από το Μπρούσκο στην Κύπρο.  Αν δεν  μπορέσω να κάνω κάτι εδώ, που το θέλω πάρα πολύ, γιατί μου αρέσει απίστευτα η τηλεόραση, την αγαπάω εξίσου με το θέατρο και δεν τα διαχωρίζω, έχω κατευθείαν σαν δεύτερη επιλογή την Κύπρο. Δίνονται ευκαιρίες. Θυμάμαι, είχα έρθει Ελλάδα και πήγα για διακοπές στην Κύπρο και με πήραν τηλέφωνο για να πάω σε μια σειρά. Κάτι απλό φυσικά όχι μεγάλο ρόλο. Αλλά με πήραν ενώ είμαι 21 και δεν έχω τελειώσει ακόμα δραματική. 

-          Είσαι τώρα σε κάποια δραματική σχολή;

-          Τώρα όχι. Θέλω να βγάλω τη Φιλοσοφική. Για δραματική σκέφτομαι να πάω Αθήνα. Προς το παρόν εδώ όσο έχω τη σχολή, σκέφτομαι να πάω σε κάποιο θεατρικό εργαστήρι. Και μετά να πάω Αθήνα. Γιατί πιστεύω ότι αν μείνεις Θεσσαλονίκη, είναι δύσκολο και δε μπορείς να προχωρήσεις. Έχω πολλά όνειρα και θέλω να κάνω πράγματα…

-          Πρόλαβες την επόμενη ερώτηση. Μίλησε μου για τα όνειρά σου.

-          Θέλω να με δω στο μέλλον, να παίζω στο θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση. Αυτή η αγάπη του κόσμου, μου αρέσει απίστευτα πολύ. Είναι πολύ όμορφο να περνάει και να σου λέει, μπράβο, ήσουν πολύ καλός, ή ότι γέλασε και πέρασε ωραία με την παράσταση που είδε. Με σκέφτομαι και στο εξωτερικό. Μ’ αρέσει η Ισπανία, το Μεξικό ή και η Ρωσία, γιατί έχω κάνει μαθήματα και ξέρω κάπως τη γλώσσα. Μπορώ να απλωθώ σε διάφορα μέρη. Θα το ήθελα. 

-          Υπάρχει κάποιος ρόλος που θα ήθελες να υποδυθείς;

-          Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Αλλά θέλω κάτι ωραίο και διαφορετικό. Να έχει κάποιες απαιτήσεις. Να πρέπει να κάνεις πολλά πράγματα. Θα μου άρεσε να γίνει μια παραγωγή στην Ελλάδα πιο νεανική. Κάτι που δε γίνεται. Εννοείται να παίξουν οι σπουδαίοι ηθοποιοί που έχουμε, αλλά να δοθεί η ευκαιρία και στους νέους. Να έχει και τραγούδι και χορό…Στο εξωτερικό, γίνονται πάρα πολλές παραγωγές με νέα παιδιά. Αυτό μου λείπει στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό βλέπουμε παιδιά να παίζουν και να πρωταγωνιστούν κιόλας. Μικρή θυμάμαι έβλεπα σειρές με παιδάκια και έλεγα πόσο θα ήθελα κι εγώ να παίζω σ’ αυτές. 

-          Γιατί συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα; Τι πιστεύεις;

-          Δε μπορώ να καταλάβω αλήθεια…Στο εξωτερικό τους ηθοποιούς τους θαυμάζουν πολύ. Τους θεωρούν κάτι σημαντικό. Εδώ στην Ελλάδα, όλοι είναι ηθοποιοί. Δεν έχουν το σεβασμό που θα έπρεπε. Ούτε πηγαίνουν τόσο σε παραστάσεις, ειδικά εδώ στη Θεσσαλονίκη. Και πολύ περισσότερο αν αυτός που παίζει δεν είναι γνωστός. 

-          Δεν υπάρχουν και αρκετές θεατρικές σκηνές εδώ…

-          Ναι, ναι. Στην Αθήνα δίνονται περισσότερες ευκαιρίες. Έχω φίλους που σπουδάζουν εκεί και μου λένε ότι πηγαίνουν σε οντισιόν, τους γίνονται προτάσεις…

-          Θα σκεφτόσουν να πας σε μια οντισιόν του ΚΘΒΕ ή του Εθνικού;

-          Τιμή μου να πάω. Αν δούλευα κάτι πολύ καλά και ένιωθα ότι μπορώ να το παρουσιάσω αξιοπρεπέστατα πάνω στη σκηνή, μπροστά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που θα είχα απέναντι μου, ναι. Με πολλή δουλειά. δε θα ήθελα να πάω απλά για να πάω. 

-          Είχες κάποια πρότυπα όταν ξεκινούσες να ασχολείσαι με το θέατρο;

-          Όχι δεν είχα. Και τώρα αν με ρωτήσεις αν έχω κάποιον αγαπημένο, θα σου πω ένα – δύο ονόματα, αλλά δεν είναι ότι τους είχα πρότυπα και γι’ αυτό άρχισα να ασχολούμαι με το θέατρο. 

-          Πόσο αισιόδοξη είσαι βλέποντας την κατάσταση που βιώνουμε ως χώρα;

-          Προσωπικά μέσα μου, είμαι πολύ αισιόδοξη. Είναι δύσκολα τα πράγματα, ειδικά στο χώρο μου. Πριν δύο χρόνια, έλεγες ότι θέλεις να γίνεις ηθοποιός και γελούσαν. Αλλά για τον εαυτό μου είμαι. Έλεγα μέσα μου ότι θα πετύχω. Και πιστεύω ότι όποιος θέλει πετυχαίνει. Παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες. Να έχεις ταλέντο, τύχη, αλλά και να προσπαθείς και να δουλεύεις πολύ. Αν το θέλεις πολύ, δε γίνεται, μια πόρτα θα ανοίξει. Από κάπου θα σου έρθει μια πρόταση. Αλλά με αξιοπρέπεια. Ούτως ώστε, αν αύριο μεθαύριο πετύχεις, να λες ότι πέτυχα γιατί προσπάθησα, το άξιζα, δε βασίστηκα πάνω σε κανένα. Εγώ ουσιαστικά ξεκίνησα μόνη μου. Οι γονείς μου δεν έχουν κάποια σχέση με το θέατρο. Νιώθω ωραία όμως και θέλω να ευχαριστήσω και την οικογένειά μου και τους φίλους μου, γιατί με υποστηρίζουν πάρα πολύ σε αυτό που κάνω με τα θετικά τους σχόλια. Για να πετύχεις σε αυτό το χώρο και να μην παραστρατήσεις, παίζει μεγάλο ρόλο η οικογένεια σου. Το να σε κρατάει εκεί που πρέπει, να σου λέει και τα καλά και τα κακά και να σε συμβουλεύει σωστά. Είμαστε σε ένα χώρο που εύκολα παίρνουν τα μυαλά μας αέρα και εκεί που πας να πετάξεις, πρέπει κάποιος να σε προσγειώνει. Πολύ δύσκολος ο χώρος και πρέπει να έχεις πολύ γερό στομάχι για να αντέξεις.

-          Μετά από αυτή την παράσταση θα σε δούμε κάπου;

-          Ευελπιστώ να έρθουν και άλλες προτάσεις ή και να ξανασυνεργαστώ με τον Αντώνη το Σιώπκα που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία να κάνω την αρχή μου εδώ στη Θεσσαλονίκη. Προς το παρόν έχουμε ακόμα μια παράσταση με το Chicago…γίναμε, στην οποία παίζω κι εγώ και θα το δούμε και για άλλα μαγαζιά ή και επαρχία. Είναι ένα έργο με το οποίο κανείς μπορεί να έρθει να διασκεδάσει και να ξεχάσει τα προβλήματά του. Έχουμε όλη την καλή διάθεση να το πάμε και περιοδεία. Για μένα θα ήταν εκπληκτικό αυτό.