Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ ΣΤΟ DNA OF ARTS!!!!!
Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Τσομπανόπουλο.
Κάθε συνάντηση με την κυρία Μάρω Κοντού, έχει μια απροσδιόριστη γοητεία. Μια γυναίκα που μαζί της μεγάλωσαν γενιές και γενιές με τεράστια προσφορά στο χώρο της τέχνης, συνεχίζει να μας χαρίζει μοναδικές ερμηνείες στο θέατρο. Όπως η τελευταία της δουλειά, ο εξαιρετικός μονόλογος « Δεσποινίς Μαργαρίτα». Πάντα ευδιάθετη, ευγενική μου χάρισε μια πολύ όμορφη συζήτηση στο καμαρίνι της.
- Η τελευταία σας θεατρική εμφάνιση, είναι ένας μονόλογος. Μιλήστε μου για αυτή σας την εμπειρία.
- Φέτος λοιπόν έπαιξα τη δεσποινίδα Μαργαρίτα. Και όσο κι αν μοιάζει αστείο το « Δεσποινίς», το οποίο θέλει να τονίσει ότι αυτή ήταν πάντα μια ανύπαντρη, χωρίς παιδιά, μια που δεν έχει σημασία αν είναι κυρία, αλλά είναι πάντα δεσποινίς. Έχει αν θέλεις και τη σημασία της στριμμένης, της γεροντοκόρης, της παράξενης, της δύσκολης. Γιατί στα λέω όλα αυτά; Γιατί προχθές μια κυρία είπε: « Καλά; Ολόκληρη γυναίκα, Δεσποινίς Μαργαρίτα;». Και σου κάνω αυτή την επεξήγηση. Είναι ένας υπέροχος μονόλογος, γραμμένος από τον Ρομπέρτο Ατάιντε, και όπως καταλαβαίνεις, είναι μια πρόκληση για μια ηθοποιό, γυναίκα, με μια τεράστια πείρα, όπως είμαι εγώ. Διότι, ναι μεν η περιφέρεια και ο περισσότερος πληθυσμός της Ελλάδος, μπορεί να με ξέρει από ταινίες, οι οποίες ταινίες, όλες κι όλες ήταν 38 νομίζω. Δεν ξέρει όμως ότι έχω παίξει γύρω στα 120 θεατρικά έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Διότι δεν είναι πολύ εύκολο. Τα θεατρικά δεν αποτυπώνονται και έτσι ο κόσμος, έχει σχηματίσει μια εικόνα από τις ελληνικές ταινίες.
Γιατί δεν αποτυπώνονται τα θεατρικά; Δε θα έπρεπε να υπάρχει φροντίδα για να καταγράφονται ως αρχείο;
- Τα τελευταία χρόνια ίσως αποτυπώνονται κάποιες. Αλλά για βάλε εγώ που βγήκα το 1959!! Πόσα χρόνια είναι; Αυτά τα υπέροχα έργα που έπαιξα πλάι στο Χορν. Σε θιάσους που κάναμε μετά με τον Κωνσταντίνου, με τον Κωνσταντάρα, με το Βουτσά. Τις παραστάσεις που έκανα στου Κουν πρόπερσι, την Ελισάβετ που έκανα στο Αγγέλων Βήμα. Όλα αυτά δεν ξέρω αν αποτυπώνονται, αν υπάρχουν σε αρχείο κλπ. Και για να επανέλθουμε στη Δεσποινίδα Μαργαρίτα, είναι ένας ενδιαφέρων μονόλογος, διαχρονικό κείμενο κατά τη γνώμη μου, αποτυπώνει τα προβλήματα της νέας γενιάς, τα προβλήματα των μεγάλων και ουσιαστικά, θέλει να χτυπήσει την εξουσία. Διότι, η Δεσποινίς Μαργαρίτα, είναι δασκάλα, αλλά, ο συγγραφέας δια μέσου αυτής, χτυπάει αυτά που πρέπει για την κακή εξουσία. Ή για τα καλά της εξουσίας, αν υπάρχουν. Αυτό είναι με λίγα λόγια η Δεσποινίς Μαργαρίτα.
- Το γεγονός ότι καλείστε να ερμηνεύσετε έναν μονόλογο έχει παραπάνω δυσκολίες;
- Έχει κάποιες δυσκολίες στην εκμάθηση. Γιατί σκέψου να μιλάς μόνη σου, χωρίς να έχεις βλέμμα άλλου συναδέλφου απέναντί σου, για μία ώρα και δέκα λεπτά περίπου.
- Και πολύ κουραστικό.
- Είναι και κουραστικό, γιατί αυτή πάλλεται. Είναι γεμάτη περίεργα συναισθήματα. Μια είναι σε έξαρση, μια είναι σε υστερία, μια είναι σε αγάπη και λατρεία για τους μαθητές της, μια είναι η σκληρή εξουσία, μια είναι πονηρή και θέλει με αγάπη και αγκαλιές να τους φέρει εκεί που θέλει αυτή. Έχει και ερμηνευτικές δυσκολίες. Αλλά αυτό είναι και το ενδιαφέρον!
- Και η πρόκληση.
- Η πρόκληση μπράβο! Ωραία το είπες!
- Πώς θα σχολιάζατε τη σημερινή κατάσταση;
- Κοίταξε να δεις, επειδή εγώ είμαι τύπος που βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, δεν είμαι τόσο απαισιόδοξη, η κατάσταση είναι άσχημη, πάρα πολύ άσχημη. Αλλά πάντα έχω μια ελπίδα! Πάντα θέλω να βλέπω ότι κάτι θα διορθωθεί. Έχω εμπιστοσύνη στους Έλληνες. Έχω την εντύπωση ότι θα τα βρούμε. Και πρέπει να τα βρούμε μόνοι μας. Δεν πρέπει να περιμένουμε να μας τα δώσουν μασημένα οι πολιτικοί. Γιατί οι πολιτικοί τι είναι στο κάτω κάτω; Ό, τι είμαστε κι εμείς. Με τα ίδια ελαττώματα, τα ίδια προτερήματα. Λοιπόν, νομίζω ότι καθένας πρέπει να πάρει τα ηνία της ζωής του, να βάλει τη φαντασία του να οργιάσει και να σκεφτεί τι είναι το μέλλον! Να σταματήσει αυτό το εγώ και να γίνουμε ΕΜΕΙΣ ενωμένοι και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για αυτή τη χώρα την οποία όλοι λατρεύουμε και δεν την αλλάζουμε με τίποτα!
- Η κρίση αυτή τι αντίκτυπο έχει στο θέατρο;
- Μεγάλο. Και στο θέατρο. Αλλά, επειδή η τέχνη αντιστέκεται, και επειδή η τέχνη θέλει να βοηθήσει τον Έλληνα που αυτή τη στιγμή δεν έχει λεφτά, όπως θα έμαθες, τα περισσότερα θέατρα κατέβασαν σε μια γενική είσοδο των 10 ευρώ το εισιτήριο, για να μπορεί ο καθένας να επιλέξει μια παράσταση με ένα δεκάρικο. Παρ’ ότι τα έξοδα στο θέατρο παραμένουν ίδια, ίσως και ακριβότερα, εμείς όλοι μαζί, ρίξαμε το εισιτήριο.
- Κατά τη γνώμη σας, λόγω της κρίσης, επιβιώνουν πλέον δουλειές που πραγματικά αξίζουν;
- Σίγουρα ναι! Και με βλέπεις και επηρεασμένη από ένα ντοκιμαντέρ που είδα σήμερα, για μια κοινότητα που έχουμε σε 1000 μέτρα υψόμετρο, η οποία είναι αυτοδύναμη, δεν έχουν ανεργία. Ενθουσιάστηκα με όλο αυτό. Μας έδωσαν ένα πολύ καλό παράδειγμα αυτοί οι άνθρωποι. Πώς μεταξύ τους ενωθήκανε, έφυγε το εγώ και έγινε εμείς, και είναι ένας επίγειος παράδεισος. Έχουν λύσει τα προβλήματά τους. Μιλάμε για κοινότητα ελληνική!
- Πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα.
- Παράδειγμα βέβαια. Γιατί είχαμε κακομάθει λιγάκι. Και μας είχαν κακομάθει και μας μπλοφάρανε και μας ξεγελάσανε. Ξεγελάστηκε ο κοσμάκης με τα δάνεια, με την ευκολία των τραπεζών και τώρα τραβάει τα μαλλιά του. Να βάλουμε μυαλό για το μέλλον!
- Θεωρείτε ότι υπήρξατε τυχερή στην καριέρα σας;
- Νομίζω ναι. Πάρα πολύ! Δεν έχω κανένα παράπονο από την καριέρα μου!
- Υπήρξαν στιγμές που απογοητευτήκατε;
- Νομίζω όχι! Σε γενικές γραμμές όχι. Όλα πήγαν καλά! Ήμουν μάλλον από τους τυχερούς. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Και εφόσον και σε αυτή την ηλικία δουλεύω ακόμη, δε νομίζεις ότι είναι τύχη;
- Ασφαλώς! Ξεχωρίζετε κάτι από όλα αυτά τα χρόνια της διαδρομής σας;
- Ναι! Τις τρεισήμισι σαιζόν που ήμουν με το Χορν. Την ξεχωρίζω αυτή την περίοδο, γιατί ήταν ο δάσκαλός μου. Μόλις βγήκα στο επάγγελμα, είχα την τύχη να είμαι με το Δημήτρη Χορν και να συμπρωταγωνιστούμε επί τρεισήμισι σαιζόν. Χωρίσαμε στην Οδό Ονείρων. Και μετά άρχισε η δική μου καριέρα. Με θιάσους, με το Λάμπρο, με το Βουτσά, με τον Κωνσταντίνου, μόνη μου. Άρχισαν οι ταινίες. Όχι ήμουν τυχεροί.
- Επίσης, πολύ ιδιαίτερες, ήταν και οι τελευταίες σας δουλειές στο θέατρο.
- Ναι, και οι τελευταίες, που έκανα μια ας την πούμε στροφή. Διότι, κάθισα αρκετά χρόνια, ζητώντας να παίξω κάτι διαφορετικό από αυτά που με είχαν συνηθίσει. Έτυχε να συμβεί και αυτό. Κάθισα μερικά χρόνια στο σπίτι και μετά ήρθε η πρόταση από του Κουν, που έκανα έναν τραβεστί, η πρόταση για την Ελισάβετ στο Αγγέλων Βήμα, η Δεσποινίς Μαργαρίτα φέτος. Όλα βαίνουν πολύ καλώς! Υγεία να έχουμε που λένε!
- Και αυτό που παρατηρώ είναι ότι δε διστάζετε να τσαλακώσετε την εικόνα σας. Στο Αρχαιότερο Επάγγελμα, ξυρίσατε τα μαλλιά σας.
- Όχι με τίποτα. Γουλί τα ξύρισα. Γιατί όχι; Αν ο ρόλος είναι ενδιαφέρων, αξίζει θυσίες. Αν δε δώσεις κάτι, δεν παίρνεις κάτι. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για το θέατρο, αλλά και στη ζωή.
