Η Πηνελόπη Αναστασοπούλου στο DNA of Arts!!!!

2016-09-01 15:32

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Τσομπανόπουλο.

 

Μια κοπέλα που κατά τη γνώμη μου είναι από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της και την έχω ξεχωρίσει σε όποια παράσταση είχα τη χαρά να την παρακολουθήσω τα τελευταία χρόνια, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου, μου έκανε την τιμή να έχουμε μια τηλεφωνική συνομιλία όπου μιλήσαμε για την περιοδεία της παράστασης ΚΟΚΟΜΠΛΟΚΟ του Νίκου Μουτσινά, στην οποία πρωταγωνιστεί το καλοκαίρι, αλλά και για άλλα πολλά....Την ευχαριστώ πολύ! Απολαύστε τη!

 

 

-          Θα ήθελα ξεκινώντας να μου πεις 2 λόγια για την παράσταση που σε βλέπουμε το φετινό καλοκαίρι καθώς και ο, τι μπορείς να μας αποκαλύψεις για το ρόλο σου…

-          Η παράσταση είναι μια πάρα πολύ αστεία κωμωδία παρεξηγήσεων. Είναι διασκευασμένη από το Νίκο Μουτσινά, πάνω σε ένα κείμενο του Καμολετί. Το έχει φέρει ακριβώς στα μέτρα του και στο χιούμορ του. Ατάκα και γέλιο. Τώρα μετά από 850 παραστάσεις που έχουμε κάνει ( γέλια), μπορώ να σου πω ότι ο κόσμος περνάει πάρα πολύ καλά και έχει μεγάλη επιτυχία. Περνάμε κι εμείς πάρα πολύ καλά στη σκηνή παρ’ όλες τις δυσκολίες μια περιοδείας. Είναι πολύ σημαντικό όταν η παράσταση είναι ωραία και περνάμε κι εμείς καλά. Τώρα πια το έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που την παίζουμε στα δάχτυλα την παράσταση. Το ευχαριστιόμαστε και γελάμε πολύ. Και στα παρασκήνια και πάνω στη σκηνή! ( γέλια). Γενικά υπάρχει μια ωραία σχέση με το κοινό. Τώρα όσον αφορά τις λεπτομέρειες, κατά τη γνώμη μου δε χρειάζεται να γνωρίζει πολλά πράγματα το κοινό. Αλλά αν θέλετε να μάθετε κάτι, είναι μια ιστορία που στηρίζεται στην απάτη ενός ζευγαριού, στην απιστία του ενός στον άλλον. Ο άντρας έχει πει ψέματα ότι θα είναι ένα βράδυ στο σπίτι τους το εξοχικό και η γυναίκα αποφασίζει να μη φύγει και να μείνει στο νησί. Έτσι έρχεται και η ερωμένη του συζύγου και ο εραστής της κυρίας, ο οποίος είναι και κουμπάρος του ζευγαριού. Μέσα σε όλα εμφανίζομαι κι εγώ, που είμαι η μαγείρισσα που έχει παραγγείλει ο κύριος για να τους εξυπηρετήσει το Σαββατοκύριακο, αλλά έρχεται μια στιγμή, όπου ο κουμπάρος νομίζει ότι είμαι η ερωμένη και έτσι γίνεται μια τεράστια παρεξήγηση. Ο ρόλος μου έρχεται να κάνει τα πάντα λίγο χειρότερα απ’ ο, τι είναι. Από εκεί αρχίζουν τα τρελά γέλια. Υπάρχει και ένας άλλος ρόλος στην παράσταση που είναι η Ματίνα η Νικολάου. Εμείς λέμε ότι είναι η πρωταγωνίστρια της παράστασης. Με το που βγαίνει δεν ξέρω τι γίνεται με αυτή την κοπέλα. Την παίρνει την παράσταση και φεύγει. Δε μπορώ να σας πω τι κάνει, γιατί είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο, αλλά είναι φανταστική. Η φίλη της ερωμένης του συζύγου. Είναι πάρα πολύ αστεία η Ματίνα. 

-          Θα ήθελα να σε γυρίσω λίγο πίσω, στα πρώτα σου βήματα στο χώρο…

-          Α, τι ωραία!

-          Ξεκίνησες από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και έκανες και κάποια μαθήματα με τη Λυδία Κονιόρδου…

-          Ναι, βέβαια! Όταν τελείωσα τη Σχολή, έκανα πάρα πολλά σεμινάρια. Δεν ήθελα να τελειώσει το ταξίδι της σχολής… Έκανα με την κυρία Κονιόρδου, με τον κύριο Γεωργουσόπουλο, έκανα complexite, και διάφορα άλλα πράγματα…

-          Τι εμπειρίες αποκόμισες από το Θέατρο Τέχνης;

-          Δεν το συζητώ, είναι το όπλο μου για μια ζωή. Είναι σαν να με ρωτάς τι γλώσσα μιλάω… Οι μαθητές του Θεάτρου Τέχνης, ειδικά εμείς που είχαμε την τύχη να είμαστε με τους παλιούς δασκάλους, μιλάμε μεταξύ μας μια γλώσσα πολύ συγκεκριμένη και όποτε βρισκόμαστε είναι μια πολύ όμορφη συγκυρία! Γιατί δε χρειάζεται να πούμε πολλά πολλά για να καταλάβουμε τι πρέπει να κάνουμε. Αγάπησα πολύ τη Σχολή μου και το ταξίδι μου εκεί. Στο Θέατρο Τέχνης, συνήθιζαν να επιλέγουν κάποια παιδιά από το πρώτο έτος να δουλεύουν στο θέατρο. Και όταν λέμε να δουλεύουν, όχι μόνο να παίζουν πάνω στη σκηνή, αλλά κάναμε και ο, τι δουλειά μπορείς να φανταστείς… Ήμασταν με υποτροφία στην ουσία. Πληρωνόμασταν και πληρώναμε τη σχολή μας. Όλο αυτό ήταν μια επιβράβευση πολύ ιδιαίτερη. Έχει να κάνει με το θέατρο και το θέατρο έχει να κάνει με την ψυχή μας. Τη θυμάμαι αυτή την εποχή με πολλή μεγάλη αγάπη. Πολλές φορές την αναπολώ και θα ήθελα να είμαι εκεί…

-          Το γεγονός ότι οι μαθητές του Θεάτρου Τέχνης, εργάζονταν στο θέατρο για να πληρώνουν τις σπουδές τους, μας το έχει αναφέρει σε παλιότερη συνέντευξη μας και ο Γιάννης Φέρτης…

-          Ε, ναι! Ο Γιάννης Φέρτης ας πούμε, είναι για μένα ένας άνθρωπος πολύ συνυφασμένος με το Θέατρο Τέχνης. Όταν έπαιζε στην «Προσωπική Συμφωνία», εγώ δούλευα στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Έπαιζα σε μια παράσταση στη Φρυνίχου, έκανα πρόβες το πρωί για την Επίδαυρο το καλοκαίρι και το βράδυ δούλευα. Έκανα φροντιστήριο στο Γιάννη! ( γέλια). Έχει παίξει μαζί μας και σε μια παράσταση αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκι που κάναμε. Ο, τι σας είπε, αυτό είναι. Μπορώ να σου πω ότι είναι ένα σύμβολο της σχολής! Με πολύ σεβασμό μιλάω στον ενικό για αυτόν τον άνθρωπο. Μας αγκάλιασε πάρα πολύ και ήταν φίλος μας παρ’ όλο που είναι αυτός ο θρύλος!

-          Υπάρχουν κάποια άλλα πρόσωπα που θεωρείς ότι σε έχουν βοηθήσει στη θεατρική σου πορεία;

-          Ω, ναι! Η Αθανασία Καραγιαννοπούλου, η δασκάλα μου και σκηνοθέτης μου σε αρκετές παραστάσεις από το Θέατρο Τέχνης. Είναι ένας άνθρωπος που θαυμάζω πάρα πολύ για το ταλέντο και το μυαλό της. Πάντα θα την ευχαριστώ που με έχει επιλέξει τόσες φορές. Ο Θοδωρής ο Γράμψας επίσης, που ήταν ο πρώτος άνθρωπος που με διάλεξε να παίξω στο Υπόγειο, ως μαθήτρια πρώτου έτους. Έχουμε συνεργαστεί και μετέπειτα και πάντα θα τον αγαπώ πάρα πολύ! Είναι πολύ αξιόλογος και έχει δημιουργήσει και σχολή την «Πράξη Επτά». Όποιος άνθρωπος με ρωτάει, εκεί του λέω να πάει, γιατί είναι φανταστικός δάσκαλος. Επίσης, πάντα θα θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Θάλεια τη Ματίκα, η οποία είναι επίσης Θεατροτεχνίτισσα και είναι η μόνη συνάδελφος στην καριέρα μου και τη δουλειά μου, που με έχει προτείνει σε δουλειά. Πάντα θα το λέω , γιατί είναι πολύ προς τιμήν της αυτό!

-          Θα σκεφτόσουν ποτέ να διδάξεις;

-          Κοίταξε να δεις, στην Ελλάδα παρεξηγούμαστε πολύ όταν μιλάμε για μεγαλεπήβολα σχέδια και αυτό είναι κάτι πολύ μεγάλο! Έχω συνομιλήσει αρκετές φορές με παιδιά για ο, τι αφορά το θέατρο και κυρίως την ψυχοσύνθεση του ηθοποιού. Δε μπορώ να πω ότι μπορώ να διδάξω μεγάλα κείμενα σε καμία περίπτωση, γιατί δεν έχω αυτή την εμπειρία. Δεν έχω παίξει ρεπερτόριο τόσο, ώστε να μπορώ να το μεταφέρω. Μπορώ να μεταφέρω πολύ επιφανειακά κάτι τέτοιο. Αλλά, αυτό που μπορώ να κάνω μετά από 15 χρόνια σε αυτή τη δουλειά, είναι να μιλήσω στα νεώτερα παιδιά που ασχολούνται με το θέατρο, για την ψυχοσύνθεση που χρειάζεται να έχεις για να μπορέσεις να επιβιώσεις και για να μπορέσεις να λειτουργήσεις πάνω στη σκηνή και πίσω από αυτή. Αυτό το έχω κάνει στη Θεατρική Ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών και νομίζω ότι και τα παιδιά και εγώ περάσαμε αρκετά καλά. Ήταν κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ. Τώρα στο μέλλον κάποια στιγμή που θα είμαι μεγαλύτερη και θα έχω περισσότερη εμπειρία θα μου άρεσε. Μου αρέσει πολύ να μιλάω με τα παιδιά.

-          Ποια είναι τα καλλιτεχνικά σου όνειρα;

-          Τα όνειρά μου, έχω μάθει να μην τα μοιράζομαι δημόσια, γιατί ο κόσμος είναι πολύ εύκολο να τα πάρει και να τα κρίνει και να τα παρεξηγήσει. Τα όνειρα είναι για να γίνονται μεγάλα. Οπότε κάτι μεγάλο που μπορεί να έχω στο μυαλό μου, ο άλλος μπορεί εύκολα να το πάρει και να το κουβεντιάσει και δεν θα το ήθελα… Αυτό που μπορώ να σου πω, είναι ότι ονειρεύομαι πολύ, ονειρεύομαι μεγάλα πράγματα, πάντα όσον αφορά τη δική μου ιδιοσυγκρασία. Για κάποιον άλλον μπορεί να μην είναι… Σίγουρα όμως, ονειρεύομαι να παίζω στο θέατρο πράγματα που με εκφράζουν όσο μεγαλώνω και περισσότερο και να μου δοθεί η ευκαιρία να επιστρέψω στις ρίζες μου. Αποζητώ πάρα πολύ να παίξω ρεπερτόριο και να γυρίσω στο Θέατρο Τέχνης. Απλά περιμένω να μου το πουν!

-          Υπάρχει κάτι που σε φοβίζει;

-          Εδώ και πολλά χρόνια, είμαι σε διαδικασία να διώξω το φόβο, γιατί ο φόβος για μένα είναι ο διάολος. Ο πιο μεγάλος ανασταλτικός παράγοντας και στα όνειρά σου και στη ζωή σου γενικά. Αλλά όσο μεγαλώνω, νομίζω ότι το θάνατο φοβάμαι… Την αρρώστια και το θάνατο και θέλω να το βγάλω από πάνω μου. Προσπαθώ να διαβάσω λίγο περισσότερο και να περάσω στο μεταφυσικό του πράγματος, γιατί το σκέφτομαι με μεγάλη αγωνία όλο αυτό!

-          Θα ήθελες να μου πεις πώς ήταν η εμπειρία σου με τους “Mamacita on fire” ;

-          Η εμπειρία ήταν υπέροχη. Αλλά έχουν σταματήσει εδώ και 4 χρόνια.

-          Θα σκεφτόσουν να ξανακάνεις κάτι αντίστοιχο;

-          Κάτι αντίστοιχο όχι. Μια μπάντα με τελείως διαφορετικό ύφος ναι! Έχω ξεκινήσει μουσικά να κάνω κάποια πράγματα τα οποία όμως έχουν πάρα πολύ δρόμο μπροστά τους για να είναι ανακοινώσιμα. Είναι πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε έχει να κάνει με εμπορική μουσική. Όταν θα βγει, θα μιλήσουμε ξανά γι’ αυτό και θα είναι πολύ διαφορετικό από τα πράγματα που κάναμε με τους Mamacita! 

-          Ποιο είναι το σχόλιό σου για την κατάσταση που βιώνουμε ως χώρα και πόσο αισιόδοξη είσαι;

-          Είμαι πάντα αισιόδοξη! Αυτό που έχω να πω είναι ότι αποζητώ μια επανάσταση. Όσοι άνθρωποι του πνεύματος υπάρχουν σε αυτή τη χώρα, να αναλάβουν την κατάσταση στα χέρια τους. Δεν είναι κατάσταση αυτή που ζούμε. Είμαστε όλοι μουδιασμένοι και ανήμποροι να αντιδράσουμε σε μια πολύ άσχημη κατάσταση που μας έχουν επιβάλλει. Μας ζητούν να πληρώσουμε πράγματα, χωρίς να μας πληρώνουν τα χρήματα που πρέπει για τη δουλειά που κάνουμε. Είναι μια παράλογη κατάσταση και αυτό που έχω να πω είναι ότι πρέπει να αντιδράσουμε. Πρέπει! Μακάρι να είχα εγώ τη δύναμη μέσα μου και να το έκανα. Δε μπορώ να το κάνω εγώ! Αποζητώ αυτόν τον άνθρωπο που θα μπορέσει να το κάνει. Είναι κρίμα και άδικο να έχουμε τόσο μεγάλη ιστορία και να μην υπάρχει ένας άνθρωπος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

-          Πολλές φορές, καταλογίζουν στους πνευματικούς ανθρώπους ότι σιωπούν. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σου;

-          Σιωπούν ναι! Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Κοινωνικά, παγκοσμίως είμαστε σε ένα τέλμα. Υπάρχουν υπόγειες συνθήκες που λειτουργούν ερήμην του απλού κόσμου για να τον χειρίζονται και να τον φέρουν στην κατάσταση που είναι σήμερα. Αυτό έχω αντιληφθεί. Δε μπορώ να μιλήσω με σιγουριά για τίποτα, αλλά νομίζω πως όλοι το ψυχανεμιζόμαστε. Αυτό που λένε ότι μας ψεκάζουν, δε μας ψεκάζει κανείς από τον ουρανό με τίποτα, αλλά ο τρόπος που μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες, μέσω του internet και της τηλεόρασης, είναι κακή τροφή για το κεφάλι μας. Μας οδηγούν σε πολύ κακές κατευθύνσεις. Και φταίμε πάρα πολύ γι’ αυτό. Γυρνάς γύρω σου και δε βλέπεις έναν άνθρωπο να μην έχει ένα κινητό στο χέρι… Δε μιλάμε μεταξύ μας για να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι! Δε μιλούν ούτε τα ζευγάρια μεταξύ τους, ούτε οι φίλοι. Μόνο μέσω internet. Θα ήθελα να έχω γεννηθεί μια άλλη δεκαετία. Αυτό έχω να σου πω μόνο!

-          Τι αξίες θεωρείς ότι λείπουν από την εποχή μας;

-          Κατ’ αρχάς, έχει εκλείψει εντελώς ο σεβασμός για τη ζωή. Κοίτα γύρω μας πώς φερόμαστε στα ζώα. Αν ξεκινήσεις από αυτό, το πώς φέρονται οι άνθρωποι στα ζώα, που είναι η πιο γλυκιά μορφή ζωής, το πώς φέρονται στα παιδιά… Γίνονται πόλεμοι και βομβαρδίζουν άμαχο πληθυσμό, σκοτώνονται γυναίκες και παιδιά που δε φταίνε σε τίποτα. Δεν υπάρχει κανένας σεβασμός για τη ζωή και αν ξεκινήσεις από αυτό όλα τα άλλα είναι πιο κάτω… Είμαι πολύ θλιμμένη. Πολύ!

-          Ας ελπίσουμε να υπάρξει φως…

-          Ας ελπίσουμε, αλλά για να υπάρξει φως θα πρέπει να ξεκινήσει από τον καθένα από εμάς. Να κλείσουμε τα κινητά μας, να τα πετάξουμε, να κλείσουμε την τηλεόραση ή τουλάχιστον όταν βλέπουμε τηλεόραση να επιλέγουμε όμορφα πράγματα. Δες κάτι πολύ απλό. Αν και τώρα οι Ολυμπιακοί Αγώνες, έχουν γεμίσει από φάρμακα, βλέπεις αυτή η αξία που κρατάμε από αρχαίους χρόνους, πόσο πολύ μας συντονίζει και μας δίνει κίνητρο. Όταν έχουμε Ολυμπιακούς Αγώνες, όλοι βλέπουμε αθλητισμό. Γιατί να μη γίνεται πιο συχνά κάτι τέτοιο; Γιατί να μην αθλούμαστε σε καθημερινή βάση; Το λέω και για μένα, όχι μόνο για τους άλλους. Γιατί να μη δείχνει η τηλεόραση αθλητικούς αγώνες που συντελούν στο πνεύμα του συναγωνισμού; Ακούω κι εγώ τον εαυτό μου και ακούγεται περίεργα, αλλά μέσα μας όλοι ξέρουμε τι χρειάζεται να γίνει.

-          Κλείνοντας μίλησε μου για τα σχέδια σου την επόμενη σαιζόν τόσο θεατρικά όσο και τηλεοπτικά…

-          Επειδή έχω γίνει μανούλα πρόσφατα,έχω παλέψει πολύ αυτούς τους μήνες… Δεν έχω κάτσει καθόλου ως μαμά να απολαύσω τη μητρότητα και το παιδί μου να απολαύσει εμένα. Την έχω συνεχώς μαζί μου στην περιοδεία, είμαστε στο δρόμο και κάνουμε ο, τι μπορούμε για να περνάμε όμορφα. Αποφάσισα λοιπόν , βλέποντας πόσο μεγάλο γκελ έχει η σειρά των Συμμαθητών και πόσο πολύ ο κόσμος την αγαπάει, να συνεχίσω στον τρίτο κύκλο της σειρά και να μην κάνω θέατρο, αν και είχα πολύ όμορφες προτάσεις. Δε θα μπορέσω να το κάνω δυστυχώς, γιατί πρέπει κάποιες ώρες της ημέρας να τις αφιερώνω στο παιδί μου. Υπάρχει στα σκαριά κάτι θεατρικό, το οποίο όμως το συντονίζουμε για Δευτερότριτα και για τη δεύτερη σαιζόν από Ιανουάριο και μετά. 

 

                                                                                                            ΙNFO

Πρωταγωνιστούν

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΝΔΡΙΤΣΟΥ- ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΤΣΙΝΑΣ- ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΝΤΏΝΗΣ ΚΡΟΜΠΑΣ • ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ • ΜΑΤΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

με μπαλέτα και... Δελφίνια!!!

 

Μετάφραση - Απόδοση - Σκηνοθεσία

ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΤΣΙΝΑΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ

ΜΑΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

ΝΙΚΟΛ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

 

ΠΑΡΑΓΩΓΗ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΙ ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΑΡΟΣΟΥΛΗΣ

 

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΠΡΟΒΟΛΗ:

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΔΡΟΥΤΣΑ 6942-065888 • mdroutsa@gmail.com

 

Υπεύθυνος περιοδείας

ΒΛΑΣΣΗΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 6986-222187• aggelosblasis@hotmail.com

 

Ώρα έναρξης 21:15

Τιμές Εισιτηρίων

Γενική Είσοδος  15€

ΑΜΕΑ - ΑΝΕΡΓΟΙ - ΦΟΙΤΗΤΕΣ -ΠΑΙΔΙΚΟ  12€.