Η Άννα Κοκκίνου στο DNA of Arts!!!

2014-11-06 14:58

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Τσομπανόπουλο.

 

Μια από τις αγαπημένες μου κυρίες του Θεάτρου η Άννα Κοκκίνου, που αυτό το διάστημα παρουσιάζει 3 διαφορετικές παραστάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ταυτόχρονα, χαρίζοντας μας μοναδικές συγκινήσεις, μου έδωσε τη χαρά, παρά τον περιορισμένο χρόνο της να έχουμε μια σύντομη αλλά όμορφη συζήτηση. 

 

 

-          Τη φετινή χρονιά, σας βλέπουμε να ανεβάζετε 3 παραστάσεις σε 2 πόλεις. Πώς είναι αυτή η εμπειρία;

-          Από τη μια είναι μια τρέλα, και το λέω τρέλα, γιατί Κυριακή βράδυ δίνω παράσταση στην Αθήνα και πρέπει να ξυπνήσω στις 5, για να πάρω το τρένο στις 7 και να έρθω εδώ. Από την άλλη, οτιδήποτε ακραίο, έχει τεράστιο ενδιαφέρον.

-          Το γεγονός ότι έχετε ένα εναλλασσόμενο ρεπερτόριο;

-          Αυτό είναι πολύ ωραίο. Σου δίνεται η ευκαιρία να κινηθείς πιο ελεύθερα. Έχει ζουμί όλο αυτό.

-          Έχετε δηλώσει, ότι σας ‘ στενοχωρεί’ το ότι τα θέατρα δεν παίζουν Δευτέρα και Τρίτη και ότι θέλετε να παίζετε κάθε μέρα.

-          Να σας πω. Μία μέρα θα ήθελα να κάθομαι. Αλλά δύο μέρες το θεωρώ πολύ. Αλλά αφού έτσι έχει γίνει…Κανείς βέβαια δε σου απαγορεύει να παίζεις και μια μέρα παραπάνω. Τώρα θα στρώσουν τα πράγματα.

-          Τι τύπος είναι η Ρίκα, που υποδύεστε στο Λα Πουπέ; Πώς θα σκιαγραφούσατε την προσωπικότητά της;

-          Είναι ένα πρόσωπο μοναχικό, αλλά και κοινωνικό συγχρόνως. Τραυματισμένο πρόσωπο. Με απίστευτο χιούμορ και τρομακτική ζωντάνια. Είναι πολύ καλή. Νιώθει αρκετά αποξενωμένη από τη ζωή που κυλά δίπλα της. Παρ’ όλα αυτά η ίδια, είναι ένα ηφαίστειο ζωντάνιας.

-          Λέει σε κάποιο σημείο, « είμαι από άλλο κόσμο, αλλά δεν το θέλω.»

-          Ναι ακριβώς αυτό!

-          Κατά τη Ρίκα, η ειλικρίνεια είναι ελάττωμα. Ποια η δική σας γνώμη;

-          Αναφέρει ως ελάττωμα την ειλικρίνεια, και αμέσως μετά, λέει ότι είναι και ψεύτρα. Τώρα τι να σας πω; Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι καλό πράγμα.

-          Πώς πήρατε την απόφαση να αναμετρηθείτε με τα κείμενα του Βιζυηνού και του Θουκυδίδη; Τι σας γοήτευσε;

-          Κάτι έψαχνα. Ήταν μια ανάγκη μου που με οδήγησε σ’ αυτά. Δεν τα είδα και σκέφτηκα να τα κάνω. Έγινε ανάποδα. Πρώτα υπήρχε μια ανάγκη για κάτι και μετά βρέθηκα μπροστά σε αυτά.

-          Φαντάζομαι ότι είχε τεράστια δυσκολία το εγχείρημα να κάνετε θέατρο αυτά τα κείμενα.

-          Όπως λέει και ο Θουκυδίδης, αυτό το οποίο έχει μεγαλύτερη αξία, είναι η απόφαση για ένα πράγμα. Η προσπάθεια μετά, είναι λιγότερο σημαντική από την απόφαση να το κάνεις.

-          Αυτό το ταξίδι που ξεκινήσατε στη Σφενδόνη, πώς προέκυψε; Ήταν και αυτό μια ανάγκη σας για να μπορείτε να εκφραστείτε;

-          Ναι! Όταν έφυγα από τη Σκηνή, συνειδητοποίησα, το ήξερα δηλαδή, ότι εγώ δε θα μπορούσα να τα βγάλω πέρα έτσι. Και τότε ειδικά, τα θέατρα σαν τη Σκηνή, ήταν κάτι μοναδικό. Από ανάγκη λοιπόν.

-          Υπάρχει κάτι στην καλλιτεχνική σας πορεία για το οποίο έχετε μετανιώσει;

-          Όχι. Γενικά το να μετανοεί κανείς, δεν αξίζει. Αυτό που αξίζει είναι να βρει, να μάθει τι έχει κάνει.

-          Γεννηθήκατε στο Κάιρο. Τι αναμνήσεις έχετε;

-          Ξέρετε, εξακολουθώ και πηγαίνω. Αν και τώρα έχω μερικά χρόνια να πάω. Είναι ο τόπος που με διαμόρφωσε. Επηρέασε τα πάντα. Με διαμόρφωσε σαν άνθρωπο, οπότε έπαιξε τεράστιο ρόλο και στις μετέπειτα επιλογές μου.

-          Το οικογενειακό σας περιβάλλον, ήταν δίπλα σας στην απόφαση να γίνετε ηθοποιός;

-          Όχι. Ο πατέρας μου, δε με έχει δει ποτέ να παίζω στο θέατρο. Δεν ήθελε και δεν ήρθε ποτέ. Τη μητέρα μου την έχασα μικρή. Μη νομίζετε ότι ήταν κανένα τέρας. Όχι. Βέβαια όλοι οι γονείς, είναι λίγο τέρατα με τον τρόπο τους. ( γέλια)

-          Τι φοβάστε στη ζωή σας;

-          Το να μην ελέγχει κανείς τα πράγματα σε δύσκολες καταστάσεις. Να μην είναι νηφάλιος στην πίεση που δέχεται. Αυτό με φοβίζει.

-          Σε μια τέτοια κατάσταση βρισκόμαστε ως χώρα τώρα.

-          Ναι. Εγώ βέβαια το είπα για τα προσωπικά, αλλά και στην περίπτωση αυτή ισχύει.

-          Πώς βλέπετε τα πράγματα; Είστε αισιόδοξη;

-          Απλώς δεν είμαι απαισιόδοξη. Και αισιοδοξία τι θα πει; Πιστεύω πολύ στη δουλειά, οπότε είμαι αισιόδοξη.

-          Θα ήθελα ένα σχόλιό σας για την πολιτική κατάσταση.

-          Ε να λοιπόν που είμαι πολύ απαισιόδοξη τελικά. ( γέλια). Ελπίζω να φανερωθεί από εκεί που κρύβεται, ένα πρόσωπο με προσωπικότητα, παιδεία και αγάπη για τη χώρα αυτή.

-          Μαθαίνουμε από τα λάθη μας;

-          Ναι, αλλά λίγα πράγματα.

-          Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Οι 2 αυτές παραστάσεις, μετά τη Θεσσαλονίκη θα παιχτούν και στην Αθήνα;

-          Μπορεί για λίγο. Ή αραιά, γιατί μ’ αρέσει πολύ αυτή η συνύπαρξη των τριών έργων. Και ετοιμάζω και κάτι καινούριο. Θα ξανασχοληθώ με το Δημήτρη Χατζή. 

 

Πληροφορίες:

1. Μορφές από το έργο του Βιζυηνού

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

 10-11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014

 

ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΡΙΤΗ 21.00  

 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ 15€, ΜΕΙΩΜΕΝΟ 10€

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ

 

ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ

Πλατεία ΧΑ ΝΘ(Πλευρά Τσιμισκή)

2310237700

www.avlaiatheatre.gr

 

           2 .Εγώ ο Θουκυδίδης, ένας Αθηναίος

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΙΣ 20:00 ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 19:00

 

ΘΕΑΤΡΟ ΣΦΕΝΔΟΝΗ: Μακρή 4, Μακρυγιάννη, Αθήνα. Κρατήσεις: 215.51.58.968. Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ και 10 ευρώ.